Kocaeli Şubemiz 14 Mart’ta yaptığı basın açıklaması ile sağlık ve sosyal hizmet emekçilerinin sorunları ile sağlıkta şiddet anketinin sonuçlarını basın ve kamuoyuyla paylaştı.
Açıklamada şu ifadelere yer verildi: “Sağlık çalışanları, 14 Mart Tıp Bayramına girerken kaldırılamayacak kadar çok iş yükü, kötü çalışma koşulları, döner sermaye, yüksek performans beklentisi, maruz kaldıkları şiddet ve tüm bu bunlara bağlı olarak yoğun stres altında ezilmeye devam ediyor. Başbakanlık verilerine göre yalnızca son üç yılda iş yükü altında kalan 431 sağlık çalışanı intihar etti. Performans sistemi ile her beş dakikada bir muayene yapmak durumunda kalan hastanelerin iş yükü altında ezilen sağlık çalışanları 14 Mart Tıp Bayramını ve Sağlık Haftasını kutlayamıyor. Sağlık ortamının hepimiz açısından kötüye gittiği bugünlerde sizlerle sağlık emekçilerinin en önemli sorunlarından olan şiddet konusu hakkında konuşmak, bu konuyla ilgili son günlerde yapılmış çalışmanın sonuçlarını paylaşmak istiyoruz.
Şiddet sağlık emekçileri için en önemli sorunlardandır. Sağlık ortamında yaşadığımız şiddet aynı zamanda önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bundan dolayı bu soruna toplumun dikkatini çekmek sonuçlarını gözler önüne sermek için altı ilimizde sağlık emekçileri ile yaptığımız anket çalışmamızın ön verilerini sizlere paylaşıyoruz.
İçerisinde ilimizin de olduğu şiddet anketi çalışmamıza 247’si erkek 553’ü kadın toplam 800 sağlık çalışanı katılmıştır. Ankete katılanlara meslek farkı, istihdam biçimi ve sendika ayrımı yapmaksızın çalışma ortamlarında şiddetle karşılaşıp karşılaşmadıklarını sorduk. Katılanların 441’i sözel, 57’i fiziksel olmak üzere 498’i yani % 62.3’ü şiddete uğradığını belirtti. Bu da yaklaşık her 5 sağlık çalışanının 3’ünün şiddete uğradığını göstermektir. 156 sağlık çalışanı birden çok kez şiddete uğradığını söylemekte bu durum dikkate alındığında ise şiddet oranının % 82’ye çıktığı görülmektedir. Şiddet görmezden geliniyor Anket sonuçlarına göre en çok şiddete uğrayanlar %84,3 oranla kadın hemşirelerdir. Hemşireleri ise %78 oranla hekimler, %72,5 oranla güvenlik görevlileri takip etmektedir. Şiddetin kimin tarafından uygulandığı sorusuna ise birinci sırada %78 hasta ve hasta yakınları, 2. sırada %10.4 yöneticiler, 3. sırada %4.2 birim sorumluları, son sırada ise %4.2 çalışma arkadaşı yanıtı verilmiştir. En çok şiddetin hasta ve hasta yakını tarafından uygulanıyor olması; Hasta ve hasta yakınlarının sağlık hizmet beklentisinin kamu spotları, reklamlar, siyasetçiler vb. aracılığıyla yükseltilmesine, sağlık talebinin kışkırtılmasına karşın beklenen hizmete erişememelerinin sorumlusu olarak muhatap oldukları sağlık emekçilerini gördüklerini ve şiddet uygulamayı bir sorun çözme mekanizması olarak algıladıklarını düşündürtmüştür. Yapılan ankette şiddetin %30 ile en çok polikliniklerde, çok yakın oranla ikinci sırada acil servislerde, sonra da %26.5 ile yatan hasta servislerinde uygulandığı saptanmıştır. Daha önce yapılan araştırmalarda acil servislerin ön sırada olduğu görülmesine karşın durumun çalışmamızda yakın değerlerle seyir göstermesi hasta ve hasta yakınlarının içinde bulunduğu ihmal edilme, öncelik verilmeme tedirginliğinin her alana yayıldığını düşündürmektedir. Sağlık emekçilerine sorulan “Şiddet karşısında ne yaptınız?” sorusuna 114 kişi (% 17.4) “Hiçbir şey yapmadım”, 147 kişi (% 22.5) “Arkadaşım ile paylaştım” yanıtını vermiştir. Bu duruma açıklama olarak ise bir sonuç alamayacaklarını bildiklerini eklemektedirler. Aynı soruya 209 kişi (% 32) “Sorumluya ve yönetime ilettim”, 114 kişi (%17.4) “Beyaz kod verdim”, 47 kişi (% 7.1) “Savcılığa başvuruda bulundum”, 27 kişi (%4.1) “Sendika temsilcisine ilettim” yanıtını vermektedir. Bu sonuçlar dikkate alındığında şiddet karşısında ne yapılacağın tam olarak bilinmediği, sorumlu ve yöneticilere başvuruların sözel yapıldığı ve şikayete rağmen sonuç alınamayacağı umutsuzluğunun hakim olduğu görülmektedir. Şiddet görmüş 33 sağlık çalışanı beyaz kod vermesine karşın hiçbir sonuç alamamıştır. Artık yeter, sağlıkta şiddet son bulsun istiyoruz. Sağlıkta şiddet yasa tasarısının yasalaşmasını, şiddetle etkin şekilde mücadele edilmesini istiyoruz. Artık yeter, tükeniyoruz! Huzur içinde hizmet sunabilmek, emeğimizin karşılığını alabilmek istiyoruz”