14 Mart Sağlık Haftasında temsilcilik binası önünde açıklama yapan Düzce Temsilciliğimiz, illerinde yaptıkları sağlıkta şiddet anketinin sonuçlarını açıkladı.
Açıklamayı yapan Temsilcilik Başkanımız Bülent Türkmen, sağlık ortamında yaşanan şiddetin aynı zamanda önemli bir halk sağlığı sorunu olduğunun altını çizerek, bundan dolayı bu soruna toplumun dikkatini çekmek, sonuçlarını gözler önüne sermek için Düzce’deki sağlık emekçileri ile yaptıkları anket çalışmasının verilerini paylaştı:
“Anketimize 51 Erkek, 102 Kadın olmak üzere toplam 153 kişi katılmıştır. Katılanların 80 kişi sözel, 14 kişi fiziksel, toplamda 94 kişi şiddete uğradığını bildirmiştir. Bu da % 61.4 oranında şiddete uğradığını göstermektedir. 31 Sağlık çalışanı birden fazla şiddete uğradığını söylemekte buda şiddet oranını % 81,7 ye çıkarmaktadır. Anket sonuçlarına göre en çok şiddete uğrayanlar % 84,3 oranla kadın hemşirelerdir. Hemşireleri ise % 78 oranla hekimler, %72,5 oranla güvenlik görevlileri takip etmektedir. Şiddetin kimin tarafından uygulandığı sorusuna ise birinci sırada % 78 hasta ve hasta yakınları, 2. sırada % 10.4 yöneticiler, 3. sırada % 4.2 birim sorumluları, son sırada ise % 4.2 çalışma arkadaşı yanıtı verilmiştir. En çok şiddetin hasta ve hasta yakını tarafından uygulanıyor olması; Hasta ve hasta yakınlarının sağlık hizmet beklentisinin kamu spotları, reklamlar, siyasetçiler vb. aracılığıyla yükseltilmesine, sağlık talebinin kışkırtılmasına karşın beklenen hizmete erişememelerinin sorumlusu olarak muhatap oldukları sağlık emekçilerini gördüklerini ve şiddet uygulamayı bir sorun çözme mekanizması olarak algıladıklarını düşündürtmüştür. Yapılan ankette şiddetin %30 ile en çok polikliniklerde, çok yakın oranla ikinci sırada acil servislerde, sonra da %26.5 ile yatan hasta servislerinde uygulandığı saptanmıştır. Daha önce yapılan araştırmalarda acil servislerin ön sırada olduğu görülmesine karşın durumun çalışmamızda yakın değerlerle seyir göstermesi hasta ve hasta yakınlarının içinde bulunduğu ihmal edilme, öncelik verilmeme tedirginliğinin her alana yayıldığını düşündürmektedir. Sonuçlar dikkate alındığında şiddet karşısında ne yapılacağın tam olarak bilinmediği, sorumlu ve yöneticilere başvuruların sözel yapıldığı ve şikayete rağmen sonuç alınamayacağı umutsuzluğunun hakim olduğu görülmektedir. “Ne sonuç aldınız?” sorusuna ise başvuru yapanların verdiği yanıtlardan 192 sağlık çalışanının hiçbir sonuç alamadığı, buna karşın şiddet uygulayan 81 kişiye dava açıldığı, bunlardan 7’sinin savcılıkta uyuşma ile sonuçlandığı, 45’nin çeşitli cezalar aldığı, 29 davanın sürdüğü anlaşılmaktadır. Ayrıca idareye ve yönetime yapılan başvurulardan 32 olgunun idare tarafından uzlaştırma tavsiye ve nasihat ile sonuçlandığı, 11 idari soruşturmada takipsizlik verildiği, sağlık çalışanlarının birbiri arasındaki gerçekleşen şiddet olgularından 10 tanesinde şiddet uygulayan sağlık çalışanına uyarı cezası verildiği, 5 soruşturmanın sürdüğü görülmektedir. Şiddetin sona ermesi için öncelikle şikayetçi olmamız gerekmektedir, bunun dışında da idarecileri gerekli tedbirleri almaları konusunda uyarmak ve şiddetin son bulması için tüm sağlık emekçileriyle ortak hareket etmek gerekmektedir”