Dokuz Eylül Üniversite Hastanesi hemşirelerinden Meliha Kulalı hayatını kaybetmiştir. Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası olarak hemşire arkadaşımızın ailesine, tüm sevenlerine ve sağlık emekçilerine başsağlığı dileriz.
Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi SES İşyeri temsilciliği Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü ve tedavi sürecini yürüten Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı ile konuya ilişkin görüşmeler yapmıştır. 43 yataklı Göğüs Hastalıkları servisinde önce hemşire eksikliği nedeniyle 7 yatak kapatılmış 1 Haziran itibariyle de asistan yetersizliği sonucu yatak sayısı 15’e düşürülmüştür. Bir çok hastanede tedavisi uzun süren kronik hastalara bakılan kliniklerin yatak sayıları düşürülmekte veya kapatılmaktadır.
Sorulması gereken soruların başında neden yatak kapatılmak zorunda olunduğu gelmektedir. Çünkü sağlık çalışanlarını öncelikle üzen ve tepkiye neden olan Meliha hemşirenin neden acil serviste izlendiği ve neden kendi hastanesinde yatak bulunamayarak sevk edilmek zorunda kalındığıdır. Ayrıca servislerde yatak bulunamaması nedeniyle hastaların acil servislerde günlerce izlenmesi ve tedavisinin günlerce sürdürülmesi de başlı başına bir sorundur. Acil servisler klinik hizmetleri için kullanılmamalıdır.
Yaşanan süreç sağlık sisteminin özellikle de üniversite hastanelerine getirdiği dayatmalarının sonucudur. Hemşire ve asistan eksikliği nedeniyle oluşan sorunların yatak kapatılarak çözülmesi hizmet alan her vatandaşı mağdur ettiği gibi bu kez aynı hizmete ihtiyacı olan bir hemşire arkadaşımızın kendi kurumunda tedavi görmesine engel olmuştur.
3. basamak tedavi merkezi olan Dokuz Eylül Üniversite Hastanesinde bir süredir hemşire eksikliği nedeniyle pek çok serviste yatak sayısını azaltılmaktadır. Oysa hemşire eksikliği hemşire kadrosu verilmesiyle çözülmesi gereken acil bir sorundur. SES olarak hastane bünyesinde basında sıkça yer tutan, bu soruna ilişkin uzun süreli eylemler yapılmış, hemşire krizi meclise soru önergesi olarak gitmiş, hastane yönetimiyle toplantılar gerçekleştirilmiştir. Bu eylem ve toplantılarda acil talepler ifade edilirken öncelikli ve en temel iki sorunun hemşire sayısının artırılması ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi olduğu söylenmiştir. Maliye Bakanlığından kadrolu hemşire vizesi çıkmaması nedeniyle hastane yönetiminin yaptığı hemşire ataması talepleri karşılığını bulmamaktadır. Ve böylece hemşire eksikliği giderek büyümekte, hem nöbet sayısının hem de hemşire başına düşen hasta sayısının artmasıyla yorgunluğu tükenmişlik düzeyine varan hemşireler giderek daha mutsuz, umutsuz, motivasyonsuz çalışmakta ve kendini değersiz hissetmektedir.
Ayrıca daha önce de sağlık çalışanları tarafından defalarca talep edildiği ve hastane yönetimi tarafından söz verildiği halde hastane personelinin polikliniklerde muayene ve tetkik randevu almasında kolaylık sağlanmasına yönelik uygulamalar hayata geçmemiştir. Bu nedenle hastalık sürecinde zorluklarla karşılaşan hastane çalışanları kendilerini değersiz hissetmektedir; kurum aidiyetini/kuruma güvenini kaybetmiştir. Gelinen tükenmişlik ve güvensizlik düzeyi iş barışını da olumsuz etkilemektedir.
Bu genel sıkıntılı ortamda çalışmaya devam ederken Meliha arkadaşımızın yaşadığı süreç büyük tepkiyle karşılanmıştır.
Sağlıkta dönüşüm politikalarının, piyasalaşan sağlık sisteminin üniversite hastanelerinde neden olduğu en çarpıcı sonuçlardan biriyle karşı karşıyayız.
Sağlığın korunmasının, sağlık ve sosyal hizmetlerinin yürütülmesinin en önemli unsuru sağlık ve sosyal hizmet emekçileridir. Sağlık ve sosyal hizmetlerinin ticarileşmesi ve sağlık sisteminin bu dönüşüme paralel olarak yapılandırılması nedeniyle sağlık ve sosyal emekçileri önemli sorunlar yaşamaktadır. Bu sorunlar AKP iktidarı ile birlikte artmış ve artık dayanılamayacak bir noktaya gelmiştir.
Sağlık emekçileri olarak bizim öncelikli mücadelemiz sağlıkta özelleştirme politikalarına son verilmesi yönünde olmalı; başta hemşire yetersizliği olmak üzere sağlık personeli eksikliği giderilmeli, insanca çalışma koşulları sağlanmalıdır.
SES İZMİR ŞUBE