Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası Antalya Şubesi 11. Olağan Genel Kurulu 7 Ekim Cumartesi günü Antalya Tabip Odası’nda yapıldı.
Genel Kurula Türk Tabipler Birliği Merkez Konseyi Üyesi Prof. Dr. Nursel Şahin, Antalya Tabip Odası Başkanı Taha Karaman, KESK Antalya Şubeler Platformu Dönem Sözcüsü Nurettin Sönmez, BES Antalya Şube Başkanı Devrim Mol ve Sol Parti Antalya İl Başkanı Aysel Aydın katılarak genel kurulu selamladı. Genel Kurulun açılışında konuşan SES Antalya Şube Eş Başkanı Şükran İçöz şunları ifade etti; Türkiye’nin içinde bulunduğu rejim krizi toplumun tüm kesimlerini etkilemiş durumda. Yoksullaşma açlığa mahkum edilen halk tabakaları, kamunun tasviyesi esnek ve kuralsız çalışmanın hayata geçirilmesi, dinselleşme yoluyla laikliğin yok edilmeye çalışılması ve uygulanan neoliberal ekonomik programlar boğucu bir ortam yarattı.
Büyük bir ekonomik kriz dalgası altında ezilen emekçiler büyük oranda örgütsüz ve dağınık durumda. Bugün SAĞLIK VE SOSYAL HİZMET EMEKÇİLERİ’nin her zamankinden çok örgütlenmeye ve birarada olmaya ihtiyacı olduğu açıktır.
Toplumsal muhalefetin ve sağlık emekçilerinin 30 yıllık mücadelesi ve direncine rağmen sağlık alanında kar amaçlı piyasacı, özelleştirmeci politikalara, sağlık hakkının tamamen yok edilmesine devam edilmektedir.1970’li yıllarda başlayan ama en hızlı şekilde AKP hükümeti ile uygulanan, Sağlıkta Dönüşüm Programı ile sağlık çalışanlarının ekonomik ve özlük hakları her geçen yıl giderek artan bir erozyonla gerilemiştir. Ekonomik ve özlük hakları aşınan hatta, açlık ve yoksulluk sınırına dayanan sağlık ve sosyal hizmet emekçileri artık tükenmişlik sınırında yaşamını sürdürmektedir.
Performans sisteminin kaldırılması, yoksulluk sınırının üstünde ve emekliliğe yansıyacak şekilde temel ücret talebi sağlık emekçilerinin yükselen çığlığı olmuştur.
Esnek, kuralsız, güvencesiz çalışan, vahşice sömürülen, umutsuzluğa kapılan emekçilerin bilincinde rıza üretme yöntemi olarak kullanılan ulusal/milli değerler ve her türlü inanç biçimleri yüceltilerek sistemin ayakta kalması sağlanmakta, yetmediği koşullarda baskı ve zor kullanılmaktadır. Bu durum sağlık alanında, baskının, mobbingin, ayrımcılığın, keyfiliğin ve kayırmacılığın olabildiğince yaygın olmasına neden olmuştur.
Fazla çalışma, uzun saatler kesintisiz çalışma, fazla nöbet tutma, angarya işler, çalışırken çok yoğun iş yükü olağan hale gelmiştir.
Emek rejimi değişti, emek sömürüsü derinleşti, var olan haklar yok edildi. Emeğiyle geçinenlerin tümünde olduğu gibi sağlık emekçilerinin de sendikal mücadeleye katılma, üye olma gereksinimleri, beklentileri değişti. Yeni bir kültür oluştu. Hemen hemen toplumun büyük çoğunluğunda korku, kaygı kabuğuna çekilme yaşanıyor ve en önemlisi de direnme eğilimi yerini endişeye, çaresizliğe ve güvensizliğe bıraktı.
Mevcut ekonomik kriz nedeniyle çarşıda, pazarda, mutfakta yangın sürerken açlık sınırı altında alınan ücretlerle emekçilerin hayatı ipotek altına alınmıştır.
Etkinlik, verimlilik, kalite yönetimi gibi gösterişli kavramlar eşliğinde benimsetilen ticari işletme anlayışı; sağlık hizmetinin az sayıda çalışanla verilmesini, ekip anlayışının bozulmasını, hak kayıplarını ve mağduriyetleri getirdi. Kamu eliyle verilmesi gereken hizmetler özelleştirme ve piyasalaştırma yoluyla adım adım metaya dönüştürüldü.
Yirmi bir
yıldır uygulanan “Sağlık Reformu” sonrasında “Sağlıkta Şiddet” artık günlük yaşamımızın bir parçası oldu. Sağlık kurumlarının her bir alanı şiddet mekanına dönüştü. Her gün saldırıya uğruyor, darp ediliyor, yaralanıyor, öldürülüyoruz. İşyerlerimiz güvenli değil, çalışırken endişeliyiz. Sağlık emekçileri artık yeter demektedir. Sağlık emekçileri tükenmişlik yaşamakta, görevden ayrılmakta, kendisini ve mesleğini değersiz görmekte, yalnızlaştırılmakta ve ötekileştirilmekte, ne acıdır ki hayatlarına bile son verebilmektedirler. Aidiyeti, sendika üyeliği sorgulanmakta, üyesi olduğu sendika nedeni ile farklı uygulamalara tabi tutulmaktadır.
Yaptığımız iş çok ağır ve tehlikelidir. Sağlık iş kolunun ağır ve tehlikeli iş kolu olarak kabul edilmesi elzemdir.
Sosyal hizmetler risk ve tehdidin yüksek olduğu bir çalışma alanıdır. Sosyal incelemeler, evde sağlık hizmeti verilmesi gereken durumlar, güvenlik riski olanlara yönelik kurumlarda yapılan çalışmalar, çalışanlara yönelik tehditler başta olmak üzere çalışanların fiziki ve hukuki güvenliklerinin sağlanması için gerekli tedbirler alınmalıdır.
Salgın koşullarında, depremde, yangında ve sel felaketinde kısacası doğal afetlerde AKP‘nin krizi yönetmek yerine algıyı yönetmesi, toplum sağlığı yerine çarkların dönmesini savunması, emekçiler yerine sermayeyi önemsemesi, önlenebilir ölümlerin engellenmemesi , toplumda sosyal hizmetlere olan ihtiyacı açıkça ortaya çıkarmıştır.
Dezavantajlı çocuk, genç kadın yaşlı ve engelli bireylerin korunması, tarikat, dernek vakıf gibi yapılarla oluşturulan protokollerin iptal edilmesi, kadroların liyakata göre oluşturulması, bilimsel bilgi ve yöntemler kullanılarak hizmet sunulması, kadrolu, güvenceli, ekonomik, sosyal ve özlük hakların iyileştirilerek , kamu kaynakları kullanılarak ,kamu emekçileri tarafından ücretsiz olarak sosyal hizmetlerin sunulması gerekmektedir.
İşletmeye dönüştürülen üniversite tıp fakültesi hastaneleri mali, idari ve bilimsel özerkliğini, bilimsel kadrolarını giderek kaybetmiş, borç batağına sürüklenmiştir. Eğitim, öğretim ve araştırma özelliklerini yitirmiş siyasal kadrolaşma ile bilimsel çalışma yapılamayan niteliksiz kurumlar haline getirilmiştir.
Siyasal İslamcı gerici anlayışın, kurumları yeniden inşa ettiğini, aile ve kutsal değerler üzerinden ürettiği söylemlerle, laiklik, kadın emeğine ve bedenine yönelik saldırıları yerleştirdiğini görüyoruz. Toplumsal cinsiyet eşitliğini yok sayan saldırılar sürüyor, Aile planlaması hizmetleri ücretsiz olarak sunulmuyor, istenmeyen gebelikler hastanelerde sonlandırılamıyor. Hastaların manevi destekle daha çabuk iyileştiğini iddia ederek Manevi destek birimlerini kurarak hastanelere, sevgi evleri ile de Sosyal hizmetlerde istihdam kapısı yaratarak, kurumlar tarikat ve cemaatlere terkedilmiştir. Geleneksel, doğal, tamamlayıcı ya da alternatif tıp olarak sunulan uygulamalar için Getat poliklinikleri açıldı, aşılama konusunda fetvalarla aşı karşıtlığı yaratıldı. Bunun en vahim sonuçları salgın sırasında yaşandı.
COVİD-19 salgını sağlığı ticarileştiren piyasa odaklı sağlık sisteminin iflasını gösterirken, kamusal temelli insan odaklı, koruyucu sağlık hizmetlerini önceleyen bir anlayışın egemen olması gerektiğini bir kez daha ortaya koymuştur.
Bu zor süreçte sağlık emekçileri fedakârca toplum sağlığı için çalışmışlar, toplumda en fazla hastalanan ve hayatını kaybeden kesim olmuştur. Kendi sağlığını riske atarak çalışan sağlık emekçileri için COVİD-19 meslek hastalığı sayılmadı ve hayatını kaybedenlerde illiyet bağı arandı
Emek rejimindeki değişim karşısında yeni bir örgütlenme tarzı yada mücadele açısından birleşik bir yapının inşası, ortak örgütlenme ve mücadele anlayışı işyerlerinden başlayarak anlam kazanacaktır.
Dünyanın ve ülkemizin içinden geçtiği bu dönemeçte ,insanlığın yok oluşa sürüklenmesine karşı özgürlüğün, barışın, kardeşliğin hakim olduğu bir dünya ve ülke istiyoruz doğanın , canlıların dahi metalaştırılması, doğal kaynaklarımızın zenginleşme kaynağı olarak görülmesi kapitalistlerin sınırsız kar arzusu dünyayı büyük bir yıkıma sürüklüyor.
Haklarımız için mücadeleyi sürdürüyoruz ve tüm sağlık ve sosyal hizmet emekçilerini Kamusal hizmetlerin hak olduğu temelinde herkese eşit, ulaşılabilir, ücretsiz ve nitelikli sağlık ve sosyal hizmet politikaları oluşturmak üzere sendikamızda birlikte olmaya davet ediyoruz.
HAK ETTİĞİMİZ BİR YAŞAM VE SAĞLIK ORTAMI DİLEĞİYLE genel kurulumuza hoş geldiniz diyor saygıyla selamlıyorum”
Şükran İçöz’ün konuşmasının ardından çalışma ve denetleme kurulu raporları okunarak aklandı. Merkez Genel Kurula iletilecek önergelerin görüşülmesinin ardından seçimlere geçildi.
