Adana Şubemiz Ebeler Haftası nedeniyle basın toplantısı düzenledi.
Yönetim Kurulu adına açıklamayı yapan Şube Kadın Sekreterimiz Sibel Yıldız şöyle konuştu: “En önemli özelliği görev alanının özellikle kadın olmak üzere destekleyici ve koruyucu sağlık hizmeti üzerine temellenmiş olan ebeler, sağlık göstergelerinin en önemli belirleyicisi olan anne ve bebek ölüm oranlarının düşürülmesinde kilit taşıdır. Son yıllarda en çok tartışılan artmış sezaryen oranlarının anne ve bebek yararına değişebilmesinin vazgeçilmez unsuru ebelik yasasının bir an önce çıkarılarak yasal olarak da desteklenen güçlü ebelerdir. Ancak ebeler hala ebelik yasasının çıkacağı sözünün yerine getirilmesini beklemektedir. Kadın, çocuk sağlığı, gebelik öncesi, gebelik, doğum ve doğum sonu süreç, toplum sağlığı ve eğitimleri, bulaşıcı hastalıklarla mücadele gibi çok geniş bir görev alanı olan ebeler, kendi görev tanımlarının dışında da çalışmaya zorlanmaktadır. Birinci basamak sağlık hizmetleri veren aile hekimliklerinde sağlık elemanı olarak çalışan ebelere meslek tanımında olmayan angarya işler de görevleri haline getirilmektedir. Oysa ebeler, toplum sağlığını etkileyen çocukluk çağı ve bulaşıcı hastalıklara karşı koruyucu sağlık hizmetlerinin uygulayıcısıdır. Kadınların sağlıklı gebelik geçirmesi, bebeklerin sağlıklı doğması, sağlıklı beslenmesi, aile planlaması, kanser tarama, tedavi edici uygulamalar ve tanılama ebelerin görevleri olarak belirlenmiştir, ancak; bir ebenin bunları yapmaya ne zamanı ne de enerjisinin yetmesi mümkün değildir. Bu nedenle ebe sayısının artırılması temel talebimizdir ve ebelerin bakmakla yükümlü olduğu nüfus iki bin beş yüzün altına düşürülmelidir. İkinci basamakta az sayıda ebeyle yürütülen doğum hizmeti hem fiziki hem de ruhsal olarak ebenin sağlığını bozmaktadır. Gebe takibi, doğum, bebek ve loğusa takibini ebe yapmasına rağmen kayıtlarda ebeden bahsedilmemektedir. Ekip çalışmasından uzaklaşılmakta, ithal ebe, taşeron ebe, sözleşmeli ebe gibi farklı statüde çalıştırılan ebelerin iş barışı bozularak güvencesizleştirilmektedir. Ülkemiz de bu hizmetler ancak 60.000 civarında ebe ile yapılmaktadır hiçbir ülkede bu sayı ile başarı sağlanamaz. Tüm emekçiler gibi ebelerin de özlük hakları ve ücretleri günden güne kötüye giderek yoksulluk sınırının altına düşmüştür. Bunlara ek olarak mobbingle, şiddetle karşı karşıyadır. Çocuklarının güvenli bakımı için işyerlerinde kreş bulunmamaktadır. Staj ücreti ve sigorta nedeniyle öğrenci ebeler nitelikli eğitim alamamaktadır. Sağlık meslek liselerinde ebe yardımcısı, hemşire yardımcısı mezun edilerek özellikle özeller için ucuz iş gücü yaratılmaya çalışılmaktadır. Ebe ve hemşire eksikliği görev tanımına uygun sayı ve nitelikte kadrolu istihdamla sağlanmalıdır. Yılık izin ve hastalık izni kullandığında ek ödemeleri kesilmemelidir. ASM’lerde izin kullanımında yerine birini bulma şartı kaldırılmalı, sağlık müdürlüğünden görevlendirmeyle sorunun çözümü ebeye bırakılmamalıdır. Engelli ve hastalık raporu olan 15 yıl görev yapmış ebe ve hemşirelerin nöbet uygulamasına tabi olmayacakları yönünde düzenleme yapılmalıdır. Birinci basamakta, ‘’Aile Sağlığı Çalışanı’’ tanımlaması kaldırılarak ‘’Aile Sağlığı Ebesi’’ olarak tanımlanmalıdır. ASM’lerde çalışan sözleşmeli ebe ve hemşireler kadroya alınmalıdır. Vatandaşla ebeyi-hemşireyi karşı karşıya getiren sağlık emekçilerini itibarsızlaştıran ve şiddeti haklı gösteren söylem ve politikalardan vazgeçilmelidir. Sağlık çalışanlarının işleri ağır ve tehlikeli statüde olduğu için fiili hizmet zammı verilmelidir. Her ebenin en düşük ek göstergesi 3600 olmalıdır. Ebelik yasası ile birlikte staj ücreti ve sigortanın devlet tarafından karşılanması için gerekli düzenleme yapılmalıdır. Performansa dayalı ücret sisteminden vazgeçilerek emekliliği de kapsayan, insanca yaşayabilecek temel ücret politikasına geçilmelidir. Negatif performans sistemi kaldırılmalıdır. (Bir aile hekimine ayda on çocuk aşı için başvuracaksa, bu sayının altında yapılan başvurularda ücretlerdeki eksik ödeme) Ebelerle birlikte tüm sağlık çalışanlarına iş yerlerinde 0-6 yaş kreşleri açılmalıdır. Bu duygu, düşünce ve taleplerimizle sağlıklı ve mutlu çalışma koşullarına bir an önce kavuşma umudumuzu ve inancımızı bir kez daha tekrar ediyor ve ebelik haftasını kutluyoruz.”