AKP’nin sermaye yanlısı 2015 yılı bütçe tasarısı, TBMM’de görüşülmeye başlandı. Gelirlerinin nasıl toplanacağını, toplanan gelirlerden kimlerin ne kadar pay alacağı önceden belirlendiği bütçeler aynı zamanda da hükümetlerin kimin çıkarlarını temsil ettiğini gösteren siyasal metinlerdir.
Bütçe gelirleri ağırlıklı olarak emekçilerden toplanan vergilerden karşılanmasına rağmen, bütçe harcamalarında emekçilerin ihtiyaçlarından çok sermayenin ihtiyaçları öne çıkmıştır.
Emekçilerin taleplerine yer verilmeyen 2015 yılı bütçe tasarısında da bundan önceki bütçelerde olduğu gibi yoksulluk, güvencesizlik, iş kazaları ve savaş var…
2015 yılı bütçe tasarısı ise başta sağlık ve sosyal hizmet emekçileri olmak üzere kamu emekçilerinin sorunlarını çözmek bir yana çalışma koşullarının daha da ağırlaştırılacağını göstermektedir. Üstelik başta sağlık ve eğitim hakkı olmak üzere kamusal hakların daha çok piyasaya açılması anlamına gelen bu bütçe tasarısı var olan durumumuzu daha da geriye götürecektir.
Bütçe gelirinin en önemli ve en büyük payını oluşturanın halktan toplanan vergiler olduğunu düşündüğümüzde bu vergilerin geriye dönüşümü emekçilere “yol -su -elektrik” olarak değil, daha zor yaşam koşulları, daha çok işçi cinayetleri, eğitime ve sağlığa daha çok cepten harcama olarak dönecektir. Demokratik hakkımızı kullandığımızda da gaz, tazyikli su ve polis jopu…
2015 yılı bütçe tasarısında en fazla pay 127 milyar 254 milyon TL ile Maliye Bakanlığı’na ayrılırken, Hazine Müsteşarlığı bütçesi 54 milyarı faiz ödemeleri olmak üzere 68 milyar 399 milyon TL ayrılmıştır.
Diyanet İşleri Başkanlığı 5 milyar 743 milyon TL’lik bütçesiyle her yıl olduğu gibi bu yıl da çok sayıda bakanlığı geride bırakırken, Çalışma Bakanlığı bütçesi 32,7 milyar TL’den 30,6 milyar TL’ye düşürülerek iş cinayetlerinin ve sendikal hak ihlallerinin devam edeceğine dair 2015 yılı bütçe tasarısında ifade biçimidir.
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı bütçesi de 6 Kasım’da Plan ve Bütçe Komisyonunda görüşülmüştür. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının bütçesi bir önceki döneme göre yüzde 19 artırılmıştır. Ancak, bu artış ne bu alanda çalışan emekçilerin çalışma ve yaşam koşullarının iyileştirilmesi, ne de sosyal hizmet sunumunun niteliğinin iyileştirilmesi için ayrılmıştır. Bakanlık bütçesinin yüzde 87’si kişilere dağıtılan aylık engelli, çocuk ve yaşlı bakım hizmeti ücretlerine ayrılmaktadır. AKP’nin sosyal hizmetleri sosyal yardımlar alanına daraltma ve yoksulları bağımlılaştırma politikasının artarak devam edeceği görülmektedir. En önemli görevlerinden biri kadının eşitlik sorununu gündem etmek ve eşitliği sağlayıcı politikalar geliştirmek olan Bakanlığın Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü bütçesi ise 1,5 milyon azaltılmıştır. Görünen odur ki AKP, kadınların tepkileri nedeniyle kapatamadığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğünü bütçesiz bırakarak işlevsizleştirmek istemektedir.
Sağlık Bakanlığı bütçesi ise 2013 yılından bu yana Sağlık Bakanlığı, Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu ve Türkiye Halk Sağlığı Kurumu olmak üzere üç parça halinde yapılıyor. 2014 yılında toplamda 18 milyar 422 milyon TL olan sağlık bütçesi, 2015’te 20 milyar 214 milyon TL’ye çıkarılması öngörülmüştür. Toplam sağlık bütçesi 20 milyar TL’nin merkezi bütçeye oranı %4.2’dir.
Sağlık ve sosyal hizmet emekçilerine ayrılan pay ise daha çok mesai, daha çok performans ve daha az ücret…
Sağlık bütçesinin yarısı ise özel hastaneler ve ilaç tekellerinden “mal ve hizmet alımı” için ayrılmaktadır. Bu pay bu yılki bütçede belirgin bir şekilde artmıştır. Bu da, bizim vergilerimizin bir kez daha ilaç tekellerine ve özel sağlık kuruluşlarına aktarılacağının kanıtıdır. Yani AKP hükümeti emekçi halka gelince tasarruf edip kanaatkar, itaatkar bir düzlemi oluşturmaya çalışırken özel sağlık şirketlerine ve ilaç tekellerine bir cennet kurmaya çalışmaktadır.
Son yıllarda ilaç, özel sağlık hizmetleri ve medikal cihaz ve teknolojiler gibi alanlara yapılan yerli ve yabancı özel yatırımlarda gözle görülür bir artış yaşanmakta ve özel hastanecilikte yabancı birleşme ve satın almalar hızla artmaktadır.
Türkiye özel sağlık sektörünün, özel sağlık hizmetleri, ilaç ve medikal cihazlar toplamında 2015 yılında 29,6 milyar dolara ulaşması beklenmektedir.
Sağlık bütçesinin önemli bir bölümü sağlıkta dönüşüm uygulamaları için kullanılıyor. Sağlıkta dönüşümün ne anlama geldiğini bilen sağlık ve sosyal hizmet emekçileri kendilerini nelerin beklediğini tahmin etmeleri için kahin olmaya gerek olmadığının çok iyi farkındalar. Herkese eşit, ulaşılabilir ve ücretsiz sağlık hakkı yıllardır göz ardı ediliyor.
Temel bir insan hakkı olan halkın sağlık hakkı gasp ediliyor. 2014 yılı ilk 8 ayında cepten yapılan sağlık harcamaları miktarı 14 milyar TL’ye ulaştı…
SGK’nın yeni kısıtlamaları ile birlikte 2015’te sağlık harcamalarında cepten yapılan ödemeler istikrarlı bir şekilde artmaya devam edecek, yani AKP iktidarı elini emekçilerin cebinden çekmeyecek…SAĞLIĞA HARCADIĞIMIZ PARA
Zorunlu GSS uygulaması nedeniyle GSS borcu olanlar sağlık hizmetlerinden yararlanamıyor. AKP, parası olanın yaşadığı olmayanın ise hastalığa ve ölüme mahkum edildiği bir toplumu istiyor. Artık halkın sağlık hakkı yerine ölüm hakkını hem de çeşitli biçimleriyle birlikte tercih ettirmeye çalışan bir AKP iktidarından bahsetmek abartı değildir.
Kamu personel harcamaları da 12 yıldır istikrarlı şekilde azalırken, 2015 yılı bütçe tasarısında da, toplam kamu personel harcamaları bütçenin yüzde 29’una denk gelmektedir. 12 yıl önce ortalama yüzde 38 civarında olan kamu personel harcamaları yüzde 30’un altına düşürülmüştür. Bu durum göstermektedir ki emekçiler daha ağır koşullarda, daha düşük ücretlerle kuralsız, esnek, uzun zamana yayılmış kölelik koşullarında çalıştırılacaktır.
Ekim ayı içerisinde yıllık enflasyonu 9,7 çıkaran TÜİK bu raporun rakamların mürekkebi kurumadan 8,96’ya düşürdü. Belli ki yıl sonu enflasyonu %7’nin altına çekilmeye çalışılarak AKP hükümetinin Memur Sen’le yaptığı satış sözleşmesinde ön gördüğü rakamı tutturmuş olacak ve enflasyon farkı üzerinden yapılan tartışmanın önüne de geçilmiş olunacak. Ama halkın enflasyon oranı çoktandır iki haneli rakamlarda…
Bugün Sağlık Bakanlığı, Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu ve Türkiye Halk Sağlığı Kurumu bütçeleri TBMM Plan Bütçe Komisyonunda görüşülüyor ve Sağlık alanında örgütlü sendika, oda ve dernekler olarak başta komisyon üyesi milletvekilleri olmak üzere tüm milletvekillerini sağlık ve sosyal hizmet emekçilerinin sesine kulak vermeye çağırıyoruz.
Ve taleplerimizi bir kez daha yineliyoruz.
ü 2014 enflasyon farkı “ek zam” olarak 2015 bütçesi içinde yer almalıdır.
ü Ek ödeme/döner sermaye ödentileri emekliliğe yansıtılmalıdır.
ü 2015 bütçesi sermayenin, yerli ve yabancı tekellerin ve savaş lobisinin çıkarları doğrultusunda değil, bütçenin asıl kaynağı olan işçi ve emekçilerin ekonomik ve sosyal ihtiyaçları gözetilecek şekilde hazırlanmalıdır.
ü Güvenceli istihdamın korunması ve geliştirilmesi temel yaklaşım olmalı, bunun için öncelikle kamu harcamaları ve kamu istihdamı arttırılmalıdır…
ü Yılın ikinci yarısında ücretleri eriten “artan oranlı vergi dilimi” uygulamasına son verilmelidir
ü Emekçilerin yoksulluğunu arttıran dolaylı vergiler azaltılmalı, kazanca göre vergilendirme esas olmalı, yüksek gelirlilerden belli bir oranda “servet vergisi” alınmalıdır.
ü Kıdem tazminatının fiilen kaldırılması, taşeron çalışmanın artması, bölgesel asgari ücret ve kiralık işçilik gibi yasal düzenlemeler derhal geri çekilmelidir.
ü Elektrik ve doğalgaz zamları geri alınmalı, 2015’te temel tüketim mallarına herhangi bir zam yapılmamalıdır.
ü Ağır borç yükü altındaki ücretli emekçilerin borç faizleri silinmeli, yasal borç takipleri durdurulmalı, ücretlilere borçlarını ödeme kolaylığı getirilmelidir.
MERKEZ YÖNETİM KURULU