Sosyal Hizmet Merkezileri Yönetmeliği’nde meslek elemanı tanımının olmaması ve resen görevlendirmelerin yapılmasıyla maddelerin yürürlüğünün durdurulması ve iptali için Danıştay’a dava açıldı.
Av. Öztürk TÜRKDOĞAN
Necatibey Caddesi No. 82/13
Kızılay, ANKARA
Tel : 0312 232 61 22
Faks : 0312 230 21 93
DANIŞTAY BAŞKANLIĞI’NA
(Yürütmeyi Durdurma İstemlidir)
DAVACI : Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES)
VEKİLİ : Av. Öztürk Türkdoğan
DAVALI : Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ankara
D. KONUSU : 9 Şubat 2013 tarihli Resmi Gazete de yayınlanan Sosyal Hizmet
Merkezleri Yönetmeliği’nin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendi ile geçici 3. maddesinin 2. fıkrasının iptali ve yürütülmesinin durdurulması istemidir.
T. TARİHİ : 9 Şubat 2013
AÇIKLAMALAR : Müvekkil sendika 4688 sayılı kanunun 5. maddesine göre çıkarılmış bulunan hizmet kolu yönetmeliğinin sağlık ve sosyal hizmetler kolunda faaliyet göstermekte olan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında örgütlüdür. Dava konusu yönetmelik üyelerinin ortak ve güncel menfaatlerini ihlal ettiğinden iş bu davayı açmak gerekmiştir (EK 1).
Dava konusu yönetmeliğin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendinde sosyal çalışma görevlisi diye yeni bir tanım getirilmiş, esasında meslek mensubu şeklinde tanımlanması gereken tanım dayanak yasalarda karşılığı olmayan sosyal çalışma görevlisi şeklinde yapılarak hukuka aykırı davranılmıştır.
Yönetmeliğin dayanağı olarak gösterilen 633 sayılı KHK ile 2828 sayılı kanunda sosyal çalışma görevlisi diye bir tanım bulunmamaktadır. Dava konusu yönetmeliğin 32. maddesi ile yürürlükten kaldırılan 07.10.2007 tarihli Resmi Gazete de yayınlanan SHÇEK Aile Danışma Merkezleri yönetmeliğinin 4. maddesinin 1. fıkrasının f bendinde meslek elemanı açık bir şekilde ismi belirtilerek tanımlanmıştır. Dava konusu yönetmelik düzenlenirken meslek mensubu tanımlanmak yerine sosyal çalışma görevlisi şeklinde bir tanım yapılarak kafa karışıklığına sebep olunmuş ve ayrıca bu tanım içerisinde halen Bakanlıkta görev yapan ve meslek mensubu içerisinde yer alan kadrolar sayılmayıp, sadece üniversitelerin eğitim veren çeşitli birimlerinin ismi belirtilerek tanım da eksik yapılmıştır.
Halen yürürlükte bulunan 11 Aralık 2010 tarihli Resmi Gazete de yayınlanan SHÇEK ek ders esaslarını düzenleyen Bakanlar Kurulu’nun 2010/1107 sayılı kararının 4. maddesinin 1. fıkrasının f bendinde meslek elemanları açık bir şekilde kadroları belirtilmek sureti ile sayılmıştır. Dolayısıyla dava konusu yönetmelik düzenlenirken diğer mevzuatla uyumlu ve kadrolar gösterilmek sureti ile meslek mensubu tanımının yapılması gerekirken, mevzuatta karşılığı olmayan ve eksik düzenlenen sosyal çalışma görevlisi tanımının hukuka aykırılığı açık olduğundan iptali gerekmektedir. Dava konusu yönetmeliğin 18. maddesinde sosyal çalışma görevlisi ile ilgili düzenleme yapılırken esasen bunun meslek mensupları tarafından yapılacak görevler olduğu belirtilmiş ve görevleri tek tek sayılmıştır. Bu durumda da 4. maddenin 1. fıkrasının i bendindeki sosyal çalışma görevlisi isimli tanımın meslek mensubu olarak değiştirilmesi gerekmektedir. Ayrıca dava konusu yönetmeliğin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendindeki tanım içerisinde yer almayan “sosyal çalışmacı” ibaresi yönetmeliğin 18. maddesinin 1. fıkrasında açıkça yazılmıştır. Buradan da anlaşıldığı kadarı ile tanım eksik yapılmıştır.
Bilindiği gibi sosyal hizmetler esasında sosyal hizmet uzmanı ya da sosyal çalışmacı olarak tabir edilen meslek mensupları tarafından yerine getirilir. Yönetmeliğin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendindeki hukuka aykırı tanımda kadrolardan bahsedilmemiş olması yönetmeliğin meslek mensupları üzerinde psikolojik olarak olumsuz etkisini ortaya çıkartmıştır. Amaç bakımından da dava konusu düzenlemenin iptali gerekmektedir.
Dava konusu yönetmeliğin personelin devri başlıklı geçici 3. maddesinin 2. fıkrasında, gündüzlü ve yatılı kuruluşların sosyal çalışma görevlisi personel ihtiyacının il müdürlüğü tarafından ihtiyaca göre merkezlerde görev yapan personel arasında kısmi zamanlı veya tam zamanlı olarak görevlendirilerek karşılanacağı düzenlenmiştir.
Dava konusu yönetmeliğin geçici 3. maddesinin 2. fıkrası devlet memurlarının 657 sayılı kanunda tanımlanmış çeşitli haklarını adeta geçersiz kılan, sosyal hizmet merkezlerinde görev yapan meslek mensuplarının atama ve nakillerini tamamen serbest hale getiren ve il müdürlerine oldukça geniş takdir yetkisi düzenleyen bir içerik taşımaktadır. Ayrıca buradaki düzenleme sözleşmeli personel için öngörülen kısmi veya tam zamanlı çalışmayı andırmaktadır ki devlet memurları açısından böylesi bir çalışma düzeninin yerleştirilmeye çalışılması açıkça hukuka aykırıdır.
2828 sayılı kanunun 16. maddesinde kurum personelinin 657 sayılı devlet memurları kanununa tabi olduğu açıkça yer almaktadır.
Bilindiği gibi devlet memurları bakımından il içi atama ve görevlendirmeler doğrudan doğruya il valisinin onayı ile yapılabilmektedir. Yönetmelikle hiçbir kurala tabi olmadan gündüzlü ve yatılı kuruluşların personel ihtiyacının il müdürlüğü tarafından kısmi veya tam zamanlı olarak karşılanacağının belirtilmesi açıkça hukuka aykırıdır.
Bu düzenleme ile meslek mensupları tamamen sosyal hizmet il ve ilçe merkezlerine çekilip gündüzlü ve yatılı kuruluşlarda kadrolu olarak istihdam edilmesi gereken meslek mensupları açığını beraberinde getirecektir. Halbuki gündüzlü ve yatılı kuruluşların meslek mensubu ihtiyacı karşılandıktan sonra sosyal hizmet il ve ilçe merkezlerinde asli olarak verilmesi gereken hizmetlere yetecek kadar meslek mensubunun istihdam edilmesi gerekmektedir. Davalı idare il ve ilçe sosyal hizmet merkezlerini adeta birer havuza dönüştürüp buradan ihtiyaç karşılamaya gitmeyi düşünmekte ve böylece personelin özlük haklarında keyfi uygulamaların yaşanmasına sebep olmaktadır.
Dava konusu yönetmeliğin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendi ile geçici 3. maddesinin 2. fıkrası sebep ve amaç yönünden hukuka aykırı olduğundan iptal edilmesi gerekmektedir.
YÜRÜTMEYİ DURDURMA SEBEPLERİ : 2577 sayılı kanunun 27. maddesindeki koşullar oluştuğundan dava konusu yönetmeliğin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendi ile geçici 3. maddesinin 2. fıkrasının yürütülmesinin durdurulması gerekmektedir.
DELİLLER : Ekteki yönetmelik ve diğer deliller.
HUKUKSAL SEBEPLER : Danıştay Kanunu, İYUK, 657 ve 2828 sayılı kanunlar, 633 sayılı KHK, SÇHEK ek ders esaslarını düzenleyen Bakanlar Kurulu kararı ve ilgili mevzuat.
İSTEM SONUCU : Dava konusu, 9 Şubat 2013 tarihli Resmi Gazete de yayınlanan Sosyal Hizmet Merkezleri Yönetmeliği’nin 4. maddesinin 1. fıkrasının i bendi ile geçici 3. maddesinin 2. fıkrasının yürütülmesinin durdurularak iptal edilmesine, yargılama harç ve giderleri ile avukatlık vekalet ücretinin davalı idare üzerine bırakılmasına karar verilmesini saygı ile dilerim. 8 Nisan 2013
Av. Öztürk TÜRKDOĞAN
EK: Onanmış Vekaletname