Değerli Basın Emekçileri;
Dicle
Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, 40 yılı aşkın bir süredir ilimize ve
bölgemize hizmet vermektedir. Bu köklü kurum bir ilim ve bilim yuvası olmak
yerine, ne yazık ki hükümetlerin ideolojilerine hizmet eden yönetimlerce idare
edilmesi sonucu hak ettiği yere gelememiştir. Son yıllarda yeni birimler ve
yeni hastane binaları açılmasına rağmen, çalışan sayısında paralel bir artış
olmamış ve bu da var olan çalışan üzerindeki yükü daha da arttırmıştır. Kadrolaşmanın had safhaya ulaştığı bu
değerli kurumun çalışan tüm emekçilerinin hizmet ürettiği birimler, adeta bir
yapboz alanına çevrilmiştir.
Değerli Basın Emekçileri;
Üç
hafta boyunca hastanemizin tüm birimlerini kapsayan geceli-gündüzlü bir çalışma
yürüttük ve 450 çalışanla bire bir yaptığımız anketlerde çarpıcı sonuçlar elde
ettik. Çalışanlar; döner sermaye ek
ödemelerinden mutlaka birisinin içerde olduğunu belirtmiş ve diğerlerini de
düzenli alamadıklarını ifade etmişlerdir. Ödemeler hakkında yeterli ve sağlıklı
bilgi alamadıklarını, ödemelerin şeffaflığını yitirdiği düşünmektedirler. Tüm
katılımcıların %93’ü, Döner sermayeye ilişkin olumsuzluklar nedeniyle çalışma
ve yaşam motivasyonunun olumsuz etkilediğini ifade etmiştir.
Başbakanlık
Genelgesi’nde “En az 50 çalışan kadının olduğu bir iş yerinde, o kurum
tarafından kreş açılır” ifadesi olmasına rağmen, daha önce var olan
Üniversitemize ait kreş kapatılmıştır. Bununla birlikte çalışanlar yemekhanenin
yemek yemeğe uygun koşullarda olmadığını belirtmişlerdir. Çalışanlar;
yemeklerin tat, görünüş, lezzet ve miktar gibi temel konularda yetersiz
olduğunu ifade etmiş ve en önemlisi de yemeklerini % 59 oranında, çoğunlukla
döktüğünü belirtmiştir.
Akademik
olmayan personel, kendi personel kimlik kartlarıyla kendi bölümlerinin dışında
hiçbir birime giremediğini ifade ederek bunun aidiyet duygularına zarar
verdiğini belirtmiştir. Hastane
asansörlerinden Yeterli düzeyde yararlandığını ifade edenler sadece %6 iken; %81’i yeterince yararlanamadığını
ifade etmiş ve asansörlerden yararlanamadığını ifade edenlerin %23’ü
asansörlerin sık sık bozulmasından şikâyetçi olmuştur. Hastane personelinin
yarısı servis otobüslerini kullanmamasına rağmen, kullananların da %70’i ayakta
kaldığını ifade etmiştir. Hastane Otoparkını kullananların %49,5’i ise sürekli
sıkıntı yaşadığını ifade etmiştir. Çalışma mekânı ve şartlarıyla ilgili
görüşlerine başvurulmadığını ifade eden çalışanlar, çalışma alanlarının
fiziksel sağlıklarını gözetecek şekilde düzenlenmediğini düşünmektedir.
Çalıştığı birimlerin işleyişi konusunda, yöneticiler çalışanların fikirlerini
dikkate almamaktadır.
Ankete
katılanlar, yeni açılan birimlerde ve yönetim kadrolarındaki atamalar öncesinde
bilgilendiriliyor musunuz? Sorusuna; %92 oranında Hayır cevabı vermiştir.
Hastane yönetimi tarafından yapılan yer değiştirmeleri, yönetim kadrosuna
alınmalarda adaletli ve hakkaniyetli bir ölçüm yapıldığına inanıyor musunuz?
Sorusuna; %89 Hayır, cevabı vermiştir. Son altı ay içerisinde fiziki saldırıya
uğradım diyenler; ankete katılanların %18’ini (81 kişi) oluşturmaktadır.
Bir
diğer çarpıcı sonuçsa; anketimize katılanların % 84 ‘ü alternatif olması
durumunda, bu kurumdan ayrılmak istediklerini ifade etmişlerdir. Bu sonuç, bu
hastanede uzun yıllar emek vermiş olan çalışanların neden azınlıkta kaldığının
göstergesidir. Çalışanların sadece % 20’si 15 yıldan fazla çalışmaktadır.
Çalışanlar
yukarıda bahsettiğimiz sorunlar dışında, yer değiştirmeyle tehdit edilmeyi ve
her şikâyette çalışanların üzerine yıpratıcı şekilde gelindiğini anket dışı
sorun olarak çok sık ifade etmişlerdir.
Değerli Basın Emekçileri;
Rektörlük
ve hastane yönetimine geçen yıllarda da bu sorunları iletmemize rağmen, hep
kulak arkası edilmiş ve düzeltilmesi için ciddi bir çaba da gösterilmemiştir.
Başhekimlikle daha önce yaptığımız görüşme taleplerimiz ya cevaplandırılmamış
ya da reddedilmiştir.
Biz
Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası olarak; kaliteli bir hizmet
sunabilmek için aidiyet duygusunun ve memnuniyetin en yüksek düzeyde olması
gerektiğini düşünmekteyiz.
SES
olarak; tüm çalışanların onurlu bir yaşam ve insanca çalışma koşulları için
mücadele verdik, vermeye de devam edeceğiz. Üniversitemizde ve diğer tüm
çalışma alanlarındaki olumsuzluklar düzelene kadar her platformda sürdürdüğümüz
mücadele, daha da büyüyecek ve devam edecektir. 15.03.2012
Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!
Yaşasın SES!
Yaşasın KESK!
DİCLE ÜNİVERSİTESİ SES İŞYERİ TEMSİLCİLİĞİ
