1 Eylül Dünya Barış Günü ile ilgili KESK, DİSK, TMMOB ve TTB’nin
ortak basın açıklamasıdır.
SAVAŞ DEĞİL BARIŞ; ARTIK KİMSE ÖLMESİN
İçtenlikle, bıkıp usanmadan “yeter artık” dedik, olmadı.
1 Eylül arifesinde Hükümetin yıllardır içeride süren sorun
“çözmeme” çabasının daha da sertleşmesi bir yana kapı komşumuz Suriye’ye de
yöneldik muhtelif gerekçelerle.
Oysa çok değil 2003’te Irak’a binlerce ton “demokrasi” götüren
uçaklara –ne yazık ki- ev sahipliği yapmıştık.
Türkiye insanının yüz akı olan ve komşumuz ülke halklarına
–Hükümetlerine değil- biz sizin dostunuzuz dememizi sağlayan ise tezkerenin
reddi için harcadığımız çabalardı.
Şimdi “içeride-dışarıda ölmek, öldürmek istemiyoruz, demokratik
ortamlarda her yerde herkesle eşit, adil yaşamak istiyoruz” demek bile kabul
edilemez bir noktaya geliyor.
Bugün 1 Eylül. Dünya Barış Günü.
Bu tarih bir savaşın bittiği gün değil, başladığı tarih. O savaş
arkasında elli iki milyon ölü, milyonlarca yaralı, sakat ve moloz yığını haline
gelmiş kentler ile acı ve gözyaşı bıraktı. Hatırlatmak isteriz: Türkiye nüfusu
o tarihlerde 17-18 milyondu, şimdi ise 74 milyon!
Türkiye’de bulunanlar, bu topraklarda insanca yaşamak isteyenler
adına hiç uzatmadan, dolandırmadan bir kez daha söylüyoruz:
2011 yılının 1 Eylül’ündeyiz ve ne yazık ki bizde barış yok.
Barış ne kelime bugünlerde ülkemizde uçaklar yıllardır şiddetle, savaşla
çözemediğimiz Kürt sorununun “çözümü” için, bir kez daha, yine savaş için
kalkıyor. Suriye için benzer süreç kapıda.
Sözün yine anlamının azaldığı günlerdeyiz ama umutla
sesleniyoruz, sesleneceğiz.
İkinci dünya savaşının başladığı gün 1 Eylül, ilk sözümüz
sanadır:
Evet, sen elli iki milyon ölü, milyonlarca yaralı, sakat ve
moloz yığını haline gelmiş kentler ile acı ve gözyaşına yol açan saldırının başladığı
gün’sün.
Biliyoruz ve bütünüyle farkındayız, kabahat sende değil. Seni
kirletenlere inat, savaşı bitirmek değil savaşmamak, başlatmamak marifet olsun
diye, o nedenle artık sen Dünya Barış Günü’sün.
Yine biliyoruz ki savaşmamak ve yerine barışı tesis etmede,
marifet öncelikle güçlü olanın elindedir, o nedenle sözümüz Hükümetedir:
Bu ülkenin, bu coğrafyanın yoksul gençlerini savaşa/savaşlara
sürüklemeyin, sorunları çözme cesareti gösterin, silahı ve şiddeti değil
demokratik, eşit, adil bir yaşamı savunun, bunu insanımıza, Ortadoğu’nun
halklarına çok görmeyin.
Sorumluluğunuz ağır; yüzünüzü içeride-dışarıda savaşa döndünüz.
Dönüp düne bakın! Dönüp tarihe bakın!
Evet barış sabır ister, acıları hızla azaltmak cesaret
ister, insana, demokratik ortama güven ister; bu ortamı sağlayacak eşitlikçi,
adil, insan haklarına uygun, bir arada yaşam duygusunu geliştirecek demokratik
adımlar atılmasını ister…
Bunlar mümkün ama önce tüm bunları yapacak bir Hükümet ister.
Sözümüz silah ve şiddetle davaları için mücadele ettiğini
düşünenleredir:
Dönüp düne bakın! Çekilmiş acılar, dökülen kanlar yetmez mi?
Dönüp tarihe bakın! Silahların sesinin olduğu yerde insanın sesi
çıkmaz, duyulmaz. İnsana ihtiyacı olan tetiğe dokunmaz.
Sözümüz basınadır:
Savaş çığırtkanlığı yapan, baskının aracı olan, değerlerin değil
silahların gölgesinde kalem tutanların işidir tetikçilik, kimseye yakışmaz.
Sorumluluğunuz büyük, hep birlikte sınavdan geçiyoruz ve siz en görünür
yerdesiniz.
Sözümüz insana yani sana ve kendimize, vicdanlara; bir anadan
doğan, kalbi öldürmek için değil yaşam için atan herkesedir:
Kendimizi kandırmayalım, birbirimizi kandırmayalım. Eğer öyle
düşünen -bir an için bile olsa- varsa tekrar hatırlatalım. Ne bizde ne başka
coğrafyalarda, ne dün ne bugün öldürmek çare oldu, daha fazlası hiç olmayacak.
Neredeyse her evde, evde değilse komşuda, mahallede, köyde
yitirdiğimiz bir canımız var, anaları, çocukları, eşleri, kardeşleri var.
Kim olursa olsun silaha, şiddete destek vermeyelim,
vermediğimizden daha güçlü olarak çözüm için eşitlik, demokrasi, adalet
isteyelim.
Bir kez daha sesleniyoruz: Savaş değil barış, Artık kimse
ölmesin!
DİSK-KESK-TMMOB-TTB