SES Manisa Şubesi dün gerçekleştirdiği bir basın toplantısı ile Manisa’da sağlık hizmeti açısından Aile Hekimliği’nin bir yılını değerlendirdi.
Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) Manisa Şubesi dün sendikalarında düzenledikleri bir basın toplantısı ile Aile hekimliği uygulamasının Manisa’daki bir yılını değerlendirdi. SES yöneticileri sağlık hizmetlerinin adım adım nasıl ticarileştirildiğini anlattıkları basın toplantısında aile hekimliğinin etkilerini de hazırladıkları raporla ortaya koydu.
SES Manisa Şubesi Örgütlenme Sekreteri Serpil Deniz tarafından yapılan açıklamada “Aile Hekimliği uygulamasını, Dünya Bankası ve IMF’nin dayatmasıyla son 30 yıldır sağlık hizmetlerinin piyasalaştırılması için uygulanan planın bir parçası olarak değerlendirdikleri” belirtildi. Buradan hareketle aile hekimliği uygulamasının SSGSS ve Kamu Hastane Birlikleri Pilot Yasa Tasarısı ile birlikte ele alınması gerektiği ifade edildi.
Sağlık emekçilerinin hazırladığı rapor aile hekimliği uygulamasının yerine getirildikleri sağlık ocaklarının işlevini tam anlamıyla yerine getirmediği, sağlık hizmetinin sunulmasında çeşitli aksaklıklar yaşanmasına neden olduğunu ortaya koydu. Manisa SES şubesinin hazırladığı raporda şu maddeler ve tespitler yer alıyor:
1. Bütün Sağlık Ocakları kapandı Bu ülkenin 40 yıllık birikimi olan ve koruyucu sağlık hizmetleri konusunda yetişmiş kadrolarına Ebe, Hemşire, Sağlık Memuru yerine Aile Sağlığı ELEMANI dendi.
2. Sağlık ekibi dağıldı Sağlık emekçileri yalnızlaştı. Sağlık ocaklarında Doktor, Ebe, Hemşire, Sağlık Memuru, Laborant, Tıbbi Sekreter, Memur, Hizmetli ile ekip hizmeti veren kurum yerine Aile Hekimi ve Aile Sağlığı Elemanı adı altında bir oda kondu.
3. Hiçte iddia edildiği gibi ulaşılabilirlik artmadı Birkaç Aile Hekimi dışında aynı Sağlık Ocakları binasında odalar kiralandı ve ev ziyaretleri, gebe ve bebek taipleri kişinin ayağına gidilerek değil merkeze çağrılarak verilmeye başlandı. Sadece tedavi edici sağlık hizmetlerinde görece iyileşmeler olmasına karşın başta ev ziyaretleri olmak üzere, koruyucu sağlık hizmetleri verilemez hale geldi.
4.Hizmeti veren kişi sayısı azaldı Daha önce birinci basamak sağlık hizmetleri ekip hizmeti anlayışı ile verilirken (Doktor, Ebe, Hemşire, Sağlık Memuru, Laborant, Tıbbi Sekreter, Memur, Hizmetli) şimdilerde bir doktor bir aile sağlığı elemanı olmak üzere sadece iki kişi ile bu hizmet verilmeye çalışılır oldu.
5. Sağlık ocağı çalışması yani saha çalışması bitti Koruyucu sağlık hizmetlerinde birikim sahibi olan ebeler ya Aile Hekimliklerinde bilgisayar başında oturmak ya da hastaneler tayin istemek zorunda bırakıldı.
6. Enjeksiyon, Pansuman, tansiyon gibi basit hizmetler aksadı Sağlık ocağı iken enjeksiyon, pansuman ve aile planlaması hizmetleri nöbet usulü ile görülürken hastaların her enjeksiyon, pansuman ve aile planlaması hizmetinde aile hekimine veya aile sağlığı elemanına başvurması gerekli oldu.
7. Hekimlerin ve sağlık çalışanlarının iş yükü arttı
Hekimler ve sağlık çalışanları aile hekimliği uygulamasının getirdiği angaryalarla ve 3250 nüfusun istekleri ile boğuşur hale geldi.
8. Suistimaller ve gereksiz ilaç yazılması arttı Hastaların istekleri karşılanamaz noktaya geldi ve doğal olarak etik dışı uygulamalar arttı. Hekimler arasında hasta kapma yarışı başladı ve bazı hekimlerin hastaları elinde tutmak adına etik dışı yollara başvurduğu duyulmaya başlandı.
9. Hastaneler hekim sıkıntısı çekti Özellikle acil, ultrason, yoğun bakım gibi bölümlerde yetişmiş hekimler doğal sirkülasyon dışında yoğun bir biçimde aile hekimliğine geçince hastaneler yetişmiş hekim sıkıntısı çektiler. Bu sıkıntılar hala çoğu yerde geçici görevlendirmeler ile giderilmeye çalışılıyor.
10.Aile Hekimliğini seçen sağlık emekçileri ücret yönünden de mağdur edildi
İmzaladıkları sözleşmelerde çalışanların ücretlerinin her ayın ilk günlerinde ödenir ve performans tespiti yüzünden birkaç gün sarkabileceği söylenmesine rağmen ayın 15. Hatta 18. 19. Gününe kadar bu ödemelerin sarktığı görüldü.
14 şubat 2009 tarihinde www.sendika.org’dan alınmıştır.